Hefir þú þá ekki tekið eftir því, að ég hefi ráðstafað þessu svo fyrir löngu og hagað því svo frá öndverðu?

Ég hljķp svo hratt, ég veit ekki hvađ gerđist.

Ūarna sat ég einn og sjálfur.

Já, ég kann ekkert á tölvur.

Ūađ hélt ég en í lok hjķnabandsins kúgađist hún af ūví.

Það hryggði mig sárt að fara en ég hélt að þú yrðir öruggari.

Ég var svo nærri því að opna garðinn að það hefði tortímt draumum mínum að viðurkenna meðvitund þína.